بعد از http2
تصمیمهای سخت بسیاری برای http2 گرفته شده است. با عرضهی http2، یک راه صحیح برای بهروزرسانی آن به نسخههای بالاتر پرتکل وجود دارد که راه برای آپدیتهای بیشتر پرتکل هموار میکند. همچنین، یک مفهوم و زیرساخت را برای مدیریت چندین نسخه به طور همزمان ارائه میدهد. شاید لازم نباشد که همهی چیزهای قدیمی را برای ارائهی چیزهای جدیدتر دور بیندازیم؟
http2 بسیاری از امکانات قدیمی HTTP 1 را با خود به همراه دارد تا مبادلهی دادهها بین HTTP1 و http2 میسر باشد. بعضی از این امکانات قدیمی، مانع گسترش و توسعههای جدیدتر میشود. شاید http3 بتواند بعضی از این امکانات را پشتیبانی نکند؟
فکر میکنید هنوز چه چیزی در HTTP کم داریم؟
پروژهی QUIC (Quick UDP Internet Connections یا کانکشن سریع اینترنتی UDP) یک پرتکل آزمایشی جالب است که توسط گوگل طراحی شده است که با همان سبک SPDY اجرا شده است. QUIC ترکیبی از TCP + TLS + جایگزین HTTP/2 تحت UDP است.
QUIC اجازه میدهد که کانکشنها با تأخیر بسیار کمتری برقرار شوند، مشکل Packet Loss را به گونهای حل میکند که بهجای مت وقفشدن همهی جریانها فقط یک جریان قطع شود (همانطور که http2 هم میکند) و همچنین امکان برقراری ارتباط را از طریق اینترفیسهای مختلف شبکه فراهم میسازد و بنابراین مشکل MPTCP را نیز حل میکند.
Last modified 3yr ago